Minął rok. Teraz o mnie

Rok temu zadzwonił telefon z Ośrodka Adopcyjnego. Od tamtej pory nie tylko wychowuję dziecko, ale też lepiej poznałam siebie. I to nie zawsze jest ta lepsza część mnie.

Jestem nim, jestem moim dzieckiem. To mój cały świat, budzę się z nim i zasypiam z nim, wypełnia mi dzień, wypełnia mnie całą.

Jestem zaborcza. Nikt nie może mi powiedzieć, co mam robić, bo wiem lepiej. Bo jestem nim. To trudna próba dla mojego męża. Kochamy się tak, jakbyśmy czekali na siebie od stu lat, miłością nieznoszącą rozstań, ale przez ten rok wiele dyskusji wymknęło nam się spod kontroli. Od roku najważniejsze jest dobro dziecka, ciągle wchodzimy na jakiś nowy nieznany teren, często jest zaminowany, jak się okazuje. Nigdy nie byliśmy jednomyślni – na szczęście, bo życie dzięki temu jest ciekawsze – ale nie mieliśmy problemu z ustąpieniem sobie w ważnych sprawach. Dobro dziecka jest jednak z marmuru, nikt nie ustąpi jeśli w grę wchodzi dobro dziecka… Na szczęście, ja jestem zaborcza, a mąż jest mądry i jakie gromy by nie leciały, każdego wieczoru przytulamy się jak pierwszy raz.

Jestem mięczakiem. Popłakałam się z nim podczas szczepienia. Trzymałam go na kolanach, on z pełnym zaufaniem szukał we mnie ratunku, a ja musiałam go trzymać siłą, żeby lekarz wbił igłę. Niesprawiedliwe. Drugi raz wynajmę obcą panią do trzymania dziecka.

Zaniedbałam wiele rzeczy. Zaniedbałam bloga, niektóre znajomości, trochę siebie. Pakując się na święta, pomyślałam, że nie potrafię się już ładnie ubrać. Może potrafię, ale mi się nie chce. Zdziczałam. Albo po prostu przestało to być dla mnie takie ważne.

Biczuję się co wieczór, że coś zrobiłam źle. Że za mało czytałam; że nie poświęciłam uwagi, kiedy ciągnął za spodnie; że nie miałam cierpliwości tłumaczyć, czym grozi ciągnięcie za kabel od lampki; że znowu nie odważyłam się na zabawę w przelewanie wody, bo nie chciałoby mi się sprzątać. Mija rok, a ja ciągle jestem niepewna siebie. Na koniec dnia Iza z krótkiego bloga ostro ocenia Izę mamę…

Ale to wszystko nie ma aż takiego znaczenia. Mija rok, a ja patrzę, jak z kokonu bezradności wydostaje się mały człowiek, który wszystkiego musi się nauczyć. Fascynujące. Nawet, jeśli zrobiłam coś źle przez ten czas, widocznie aż tak bardzo nie skopałam sprawy, bo syn jest zdrowy i szczęśliwy.

52 komentarze

  1. Mija rok. A Ty jesteś najlepszą mamą na świecie. Zawsze coś zrobimy źle, zawsze będziemy mogli coś sobie zarzucić. I chyba zawsze będziemy o coś się sprzeczać. Patrzymy na niego razem. A każde chce, aby było trochę jego. Jest podobny do Ciebie. Bardzo. Do mnie wcale. Za to ma moją dzikość. To moje podobieństwo. Mam z O. taką samą ciekawość świata – „ooo, kabel, ciekawe co się stanie…”

    Mija rok, a nasz synek pokonał wszechświat. Jest z nami. Potrzebuje nas, wychowuje pod siebie. Zwłaszcza mnie. Owija mnie wokół małego palca. Wiem, to. Ale widzę, jak też potrafi grać Tobą (O. kanapka, ble, ble, ble – no, ok, coś zjeść musi, O., masz kaszę 🙂

    Uśmiecha się. Jest szczęśliwy. Ciekawy świata. Rozwija się z prędkością światła. Chyba nie jest tak, że robimy coś źle. Robimy tak, jak nam się wydaje. A on jest szczęśliwy z nami. Jak my z nim.

  3. Nie piszę tu często, ale teraz czuję taką potrzebę.

    Iza, jesteś cudowną mamą 🙂 najlepszą jaką On mógł sobie wymarzyć. I koniec, i kropka 🙂
    A razem ze swoim mężem jesteście cudownymi rodzicami, mądrymi ludźmi, którzy wiedzą co dla syna jest dobre. Wyrośnie przy Was na mądrego człowieka.

    Buziaczki

  4. Trudno uwierzyć, że to już rok. A niedawno jeszcze miałaś niemowlaczka a teraz to już jak piszesz ciekawski człowiek z własnym widzimisię Pewnie, jeśli o ile się zobaczymy w najbliższym czasie, to już Tego Smyka nie poznam
    A moda ci chyba nie zbrzydła, tylko przeszła w kreatywność, sądząc po ostatniej bluzce… Iza, wrzuć jakiś uszyt, bo nie pamiętam kiedy byl
    PS. Temat zarodków jest ważny. Dobrze, że wypowiedzialysmy się o różnicach zdań. Kto jak nie my, ma o tym dyskutować. Może warto podsunac temat naszemu bocianowi, żeby będąc w kontakcie z klinikami poprostu zwracali uwagę na temat informowania pacjentek.
    Apropos bociana. Ktoś wybiera się na kawę z naszym bocianem?

  5. Cudnie się czyta takie wpisy. Kapią szczęściem 😉
    A my w końcu dostaliśmy kwalifikacje na kurs, ale i tak musimy (wg oa oczywiście) kilka rzeczy „przepracować”. Więc radość jest, ale jakaś taka…
    W życiu nie wymyśliłabym takich problemów, jaki oni widzą u nas.
    Teraz np. jest bardzo źle, że pochodzę z wykształconej rodziny, bo na pewno będę miała problemy z zaakceptowaniem ewentualnych szkolnych problemów dziecka. A ja naiwna myślałam, że to na plus, że rodzic wykształcony czy oczytany…
    Z jeden strony fajnie, że prowadzą taką psychoanalizę i pokazują różne słabe punkty, ale połowa z nich jest dla mnie wydumana.
    Po raz n-ty usłyszałam zapewnienie: to tylko dla Państwa dobra i z szacunku dla was.

    1. Jezu, Gaja, jakiś dziki masz ten oa… Ręce opadają… Pewnie to co powiem nie spotka się z aprobatą część środowiska adopcyjnego, ale… Skoro trafiliście na takich zawodników, to po prostu zagryź zęby i potakuj… Weźcie dla siebie z kursu to co najlepsze i wartościowe, a resztę pomiń milczeniem.
      Ja miałam świetny oa, to, że skończyłam studia (nawet podyplomowe) , nie było przeszkodą, nikogo to nie obchodziło.

    2. Gaja to w sumie jesteśmy na tym samym etapie, tyle że nasz OA jakiś chyba łagodniejszy w osadach. My też obje wykształceni, z rezolutnym dzieckiem a nikt takich problemów się u nas nie doszukiwał ;-). a wiecie kiedy już zaczynacie?

      Iza ja od 4 lat co wieczór rozkminiam, że mogłam inaczej, ze niepotrzebnie się uniosłam, ze za mało przeczytała, że nie poświeciłam uwagi…

  6. O rany, to już rok! Wspaniale!
    Jesteście najwspanialszymi Rodzicami na Świecie (oprócz każdego z Nas, oczywiście) i macie Najwspanialszego Syna na świecie. I dziś wieczorem jak mały uśnie, powiedz Mężowi że jest najwspanialszym Facetem na świcie, a Wasz syn jest najwspanialszym Synem na świcie i tyle.
    A u mnie dzisiaj , właśnie 5 minut temu , najdziwniejszy, najwspanialszy i najbardziej przerażający telefon.Odezwała się Nasza Klinika, która prowadziła Nas przez procedurę. Dopatrzyli się że leżą u nich Nasze zarodki od 3 lat i nikt nie wiedział do kogą należą dzięki temu gniotowi, zwanemu ustawą. I …. i umówiłam się na rozmowę jak mogę je wykorzystać.
    M-żonka powiedziała że to znak, że to właśnie ten moment, nasza kolejna szansa. Czyżby moje noworoczne marzenie miało się spełnić?! Dziewczyny trzymajcie kciuki.

      1. Wszyscy wiedzieli że tam są, ale przy samotnej matce czy też les i aktualnym brzmieniu przepisów nikt nie wiedział do kogo one należą i kto może nimi rozporządzać. Tak więc klinika nie naliczała opłat za przechowywanie a my nie płaciłyśmy. A teraz Nasza genetyk zadzwoniła że już wiedzą co i jak i albo je bierzemy dla siebie albo one trafią do banku. Więc pytanie co mogę z nimi zrobić jak je wezmę na siebie. Bo ja wiem co chcę z Nimi zrobić, ale pytanie czy Klinika to zrobi.

        1. To ciekawe, czyli jeśli dobrze rozumiem, to waszych zarodków oficjalnie nie było? 🙂 no to naprawdę bubel…
          Rozumiem, że nie zabierzecie ich w termosie do domu
          Ile lat ma już wasza córka? 3?

          1. Do domu nie, ale może rozwiązaniem byłoby przeniesienie ich do kliniki w innym kraju? Tylko pewnie to też nie takie łatwe przy obecnych regulacjach?
            Dziewczyny, czy w Polsce partnerzy podpisują zgodę na wykorzystanie zarodków po ich śmierci? U nas (jeśli jest zgoda) jest na to rok, a potem sytuacja podobna jak u Wiktorii i M-żonki: niby masz zarodki, a nie masz do nich praw…

          3. Tak Olga32ma już 3 latka i jest dorosłą panienka z mocnym charakterkiem. Niestety zabrać ich nie jest łatwo , a i zrobienie procedury po za Polską też nie jest łatwe, bo jak to pogodzić z pracą i domem. Już raz przechodziłam przez dojeżdżanie do kliniki 250 km. Wolałabym teraz dojeżdżać tylko na 2-gi koniec miasta 😉
            Za 10 dni mam spotkanie w klinice i dowiemy się co dalej proceduralnie. I jeżeli nasz przyjaciel się nie wycofa z obietnicy i podpisze papiery to będziemy robić wszystko co w naszej mocy by wykorzystać tą szansę, pewnie ostatnią w naszym przypadku. A może klinika wymyśliła coś innego.
            Trzymajcie kciuki by się udało.

  9. My dziś po rozmowie „podsumowującej” w OA. Teraz czekamy na tel. w sprawie kursu, być może za miesiąc-dwa rozpoczęcie.
    Podobno bardzo mało chętnych ostatnio, i czekają, aż zbierze się 5 par.
    Już miałam ochotę im powiedzieć, że chyba znam przyczynę tego zjawiska 😉
    Żeby nie było za słodko, zapowiedzieli, że będą jeszcze „drążyć” nasze słabe punkty.
    No cóż, psychoanalizę mamy przynajmniej za darmo…

    1. Gaja, no właśnie, ciekawe zjawisko z tym niedoborem chętnych… 😛 U mnie w OA czekaliśmy na rozpoczęcie kursu pół roku, bo chętnych było za dużo…
      Trzymajcie się i wytrzymajcie te gorliwą psychoanalizę! Wierzę, że kurs będzie już sympatyczniejszą częścią Waszych spotkań.

      1. Podobno to są naturalne fluktuacje 😉 raz jest dużo kandydatów, a raz mniej, teraz podobno dołek.
        Rozmawiałam z dziewczyną , która idzie równolegle z nami, ma dokładnie takie same odczucia co do tego OA, więc uspokoiło to mnie, że to jednak z nie nami jest problem.
        No i narzekają strasznie na naciski, że dziecko za wszelką cenę powinno być w rodzinie biologicznej. Taką mamy aktualnie politykę prorodzinną.

  10. Niepłodność: My – 2:0 … Druga insemimacja fiasko.. znów piękne komórki..endo super.. a wynik dzisiejszej bety.. okraglutkie 0. Zmuszeni jesteśmy zrobic sobie 2-3 albo nawet 3-4 miechy przerwy ze względów zdrowotnych męża. Jedna zaleta, że odpocznę i może nabiore nowych sił witalnych, bo jestem już tym wszystkim zmęczona…
    Za wszystkie dziewczyny trzymam mocno kciuki.

    1. Samosiejka, przykro mi, przytulam 🙁 … Uważam, że zimą w ogóle powinno zakazać się leczenia – wszystko jest szare i bure, nic nie wychodzi. Regeneruj się, wiosną będzie lepiej. To nie koniec meczu!

  11. Dzięki za słowa wsparcia.. Olga, do lekarza jeszcze nie dzwoniłam.. Choć na ostatniej wizycie pytała się czy o in vitro myśleliśmy. Także myślę, że po tej przerwie wskoczymy od razu w in vitro, darujac sobie iui.
    A frustracja, to jest dla mnie słowo klucz w tym momencie… Jak odbierałam wynik i zobaczyłam magiczną cyfrę 0, pierwsze co przez myśl mi przeszło to dlaczego los tak okrutnie każe osoby, które pragną dziecka. A jak wróciłam do domu, to powiedziałam do męża, że powinniśmy dziękować opatrzności…losowi..lekarzom..i nie wiem komu jeszcze, że juz dane nam jest cieszyć sie naszym dzieckiem, patrzec jak się wspaniale rozwija, doceniać każdy dzień spędzony razem. Bo nie wiadomo czy uda nam się powtórzyć cud, jakim było zajście w ciążę.

    1. Myślę, że jeśli macie kasy na ivf to warto spróbować, bo skuteczność w porównaniu do iui większa. Jeśli leczysz się w Warszawie to może ten program z dofinansowaniem, jakies badania kliniczne, czy coś. Asti wie o co chodzi…
      Teraz póki co odpocznijcie. W pełnym tego słowa znaczeniu. Niepłodność wtórna to też dziwka.

    2. samosiejka… rozumiem Twoja flustracje.. my podchodzilismy do iui 3 razy i za kazdym razem 0. Lekarze mowili ze mozemy dalej probowac ale ja sie uparlam ze juz chce.ivf i dzieki bogu. bo cud moj ma juz 20 msc 🙂
      Powodzenia,pamietaj pilka w grze 🙂 na wiosne wrocicie do tematu. pozdrawiam 🙂

  12. Cześć dziewczyny. Szukam lekarza, który zna się na leczeniu endometriozy. Najlepiej w Warszawie. Może kogoś mi polecicie bo już nie mogę wytrzymać z bólu. Pozdrawiam serdecznie

  14. Cześć Dziewczyny ja też szukam rady. Mam niskie amh a chcemy podejść do in vitro i polepszyć moje wyniki. Lekarz zalecił mi suplementację koenzym em q10 i Dhea eljot. I właśnie czy któraś z Was brała kiedyś Dhea Eljot? Sprawdzalyście wcześniej poziom dhea w organiźmie? Czy dzięki dhea poprawiły się Wasze komórki a amh wzrosło? Trochę się wystraszylam skutkami ubocznymi…. Będę wdzięczna za jakieś opinie

    1. Nie bierz dha… Taka moja rada. A jak chcesz to koniecznie zbadaj jego poziom. Ja miałam przez tabsy z dha za duży poziom , a jak jest za duży to przyniesie odwrotny skutek, za mało pęcherzyków, albo zdegenerowane. Na końcu musieli mi obniżać… A w tym cyklu co brałam tabsy… Zero dobrych zarodków… Jak obniżyliśmy nagle 7 pięknych komórek. Ile masz amh? Pamiętaj, że niejedna z nas bardzo niskim amh zachodziły w ciążę i rodziły dzieci. To nie wyrok.

      1. Ewaja – chyba Ty mówisz o DHA (kwas) a Katka o DHEA (hormon) 😉 to dwie różne rzeczy. DHEA swego czasu było bardzo modne, szczególnie dla panów jako „hormon młodości”. Mój prof. w Poznaniu też mi to polecał, ale efektów nie było.

      2. Ewaja, proszę Cię o zmianę nicka, bo mam bardzo podobny i piszącym tu osobom będzie się myliły, kto jest, kto. Piszę tu już kilka lat i chce zostać pod swoim nickiem. Dzięki!

    2. Katka, nie ma możliwości poprawy AMH. AMH to hormon , który wydzielają istniejące już „zalążki” komórek jajowych. Z tą pulą komórek się rodzimy i ich ilość spada z wiekiem do 0. Organizm nie wyprodukuje nowych komórek nigdy.
      Przy niskim AMH zostaje jednak ileś tam komórek jeszcze i szansa jest. Raczej powinnaś się śpieszyć z procedurą. DHEA oraz q10 podobno pomagają jakości komórek choć chyba wielce udowodnione to nie jest.

  16. dziękuję Wam za wszystkie odpowiedzi . W tym roku stuknie mi 37 lat a AMH z sierpnia 2018 – 0,52 ng/ml a teraz w sobotę (niecałe pół roku po tamtym badaniu) w domu odczytałam wynik z laboratorium kliniki i wyszło mi 0,32. Załamka. Powtórzę jeszcze w tygodniu to badanie w moim laboratorium i skonsultuję z lekarzem i później za jakieś 2 -3 tyg. po suplementacji. Wiem ,że czasu jest b.mało.
    Do tej pory miałam chociaż lepsze FSH tzn. poniżej 15 miu/ml a teraz w sobotę też mi wyszło ponad 15 (mimo iż na początku stycznia w poprzednim cyklu miałam 13 miu/ml z kawałkiem). Mam cudowną dwulatkę w domu dzięki 4 ET w 2016 roku. Wtedy mocno posiłkowałam się Waszymi radami co do suplementowania. Muszę tak jak Olga82 piszesz poczytać jeszcze komentarze z tamtego okresu. Anusiaa84 czy możesz mi coś więcej napisać o diecie, którą stosowałaś? Dzięki

  17. Witajcie Dziewczyny,może coś wieci na temat jednoroznej macicy?. Jakie sa ” rokowania” ? Mialam dzis histeroskopie i dowiedzialam sie,ze takowa posiadam.Czy to może być przyczyną niepowodzeń? Za mna juz osiem transferow i zawsze porażki:(

  18. Iza, tak się cieszę, że jesteście szczęśliwi :-DDD. Ogromne uściski przesyłam dla całej trójki.

    Już dawno nie zaglądałam, bo odkąd nasz invitrovy cudak jest na świecie to czas płynie jeszcze szybciej :-D. Akurat czekam na wynik bety, więc nadrabiam czytanie bloga i przy okazji podzielę się naszą ostatnią historią. Wróciliśmy po mrozaczki. Podeszliśmy tym razem na totalnym luzie, głównie z tego powodu, że mieliśmy zamrożonych 10 jednodniowych komórek. Wyobrażaliśmy sobie nawet gromadkę dzieci z tych mrozaczków ;-). Jakże szokująca była wieść, że z 10ciu do 5tego dnia dotrwała jedna. Za niedługo ma być wynik trzeciej bety, bo poprzednie wyniki nie dały jednoznacznej odpowiedzi, do tego krwawienia, więc niewykluczona ciąża ektopowa. Także jak to życie, pełne niespodzianek, tych miłych i czasem tych mniej fajnych. Ale mimo wszystko, o dziwo, jacyś tacy spokojni jesteśmy.

      1. Nie za bardzo rośnie… W poniedziałek zeszły (7dpt) pozytywny test i krwawienie, w środę beta 20, w piątek 23. W weekend przestało krwawić. I dzisiaj kolejna beta. Nadal czekam na wynik. Akurat nie mogłam odebrać jak dzwonili i teraz mają godziną przerwę. Ach 😉

    1. Tak Olga, już wszystko wiem. Beta 2 czyli dokładnie jak piszesz – biochemiczna. Teraz chodzą mi głowie pytania. Jak to możliwe, że za pierwszym razem przy podaniu dwóch dwudniowych, jednemu udało się a teraz z pozostałych 10 nic zupełnie. Czy wtedy mieliśmy po prostu mnóstwo szczęścia, a teraz pecha (statystyki w końcu muszą się zgadzać ;-), czy mrożenie mogło je popsuć?

      Druga sprawa, nad którą się zastanawiam to czy do kolejnego ivf i zaczynania wszystkiego od początku podchodzić od razu czy lepiej np. że względów zdrowotnych odczekać? Może macie tutaj jakieś doświadczenie? Jutro mam wizytę u zaufanego lekarza to oczywiście się jej też poradzę.

      1. Hej Lidka! Szkoda, że tak się to skończyło, ale z dwojga złego lepsza biochemiczna niż pozamaciczna.
        Witryfikacja nie psuje zarodków. Twoje były jednodniowe, a z tych statystycznie do 3 doby odpada połowa, a im dalej w las, tym wiadomo… Tak, to mogła być ta brzydka invitrowa statystyka. U Was jest obowiązek hodowania do blastocysty? Dziwię się, że rozmrozili 10 zarodków i czekali co się wydarzy. Dostałaś informację jak się rozwijały?
        Myślę, że jeśli głową dasz radę to możesz się stymulować od razu, biochemiczna nie robi spustoszenia w organizmie. Chyba że w klinice mają jakieś procedury i każą czekać.
        Trzymam kciuki razem z córką Lidką:) Powodzenia!

        1. Obydwie z Olgą jesteście ekspertkami. Wszystko, co napisałaście usłyszałam też od swojej lekarki ;-). Ostatecznie nie robimy przerwy i podchodzimy jak najszybciej się da. Apropo zarodków, to szwajcarskie prawo wtedy przy pierwszym in vitro zezwalało tylko na mrożenie komórek zaraz po zapłodnieniu. Teraz prawo się zmieniło i można mrozić 5 dniowe. Dlatego rozmrozili wszystkie i hodowli do 5tej doby z zamiarem ponownego zamrożenia nadmiarowych zarodków. Dodam jeszcze, że maksymalny czas mrożenia to 5 lat i są też ograniczenia, co do wieku kobiety przy podejściu do ivf. Zatem wbrew pozorom pod niektórymi względami Szwajcaria jest konserwatywnym krajem.
          Jeszcze raz dziękuję za Wasze słowa i trzymajcie kciuki za kolejne podejście :-).

  20. Rok temu przygotowywaliśmy się do pierwszego ICSI, dzisiaj przygotowujemy drugiego podejścia. Jak w jakimś stresie pourazowym mam totalną amnezje jeśli chodzi o wszystko związane z procedurą, szukałam jak się robi zastrzyk… i znalazłam Was.
    Boję się jeszcze myśli o adopcji, ale od godziny nie mogę przestać czytać Waszej historii. Jestem zafascynowana. Wypłakuję całą bezradność i cieszę się przez łzy, bo tak oto dajecie znać „ej, da się i jest dobrze, nie traćcie nadziei na szczęście”. Dziękuję, zwyczajnie dziękuję że dzielisz się (i Wy dziewczyny też!) waszą historią. Buziaki dla całej gromady Krótkiego Bloga :*

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *