jestem nieudane suche coś, co miało być ciastkiem, a można sobie co najwyżej zęba złamać. wyniki badania krwi nadeszły równo z okresem. wcześniej na zmianę studziliśmy nadmierną nadzieję i robiliśmy jej usta-usta, żeby nie odchodziła. ciągnęliśmy ją i popychaliśmy. chcieliśmy jej i nienawidziliśmy zarazem. marchew nam się zepsuła. papieros. życie …
– Czujesz coś? – zapytał wczoraj mąż. Wiem, że to pytanie przebiega mu przez głowę co 50-tą myśl, może czekał aż sama powiem, ale nic nie mówiłam, mąż patrzy mi na brzuch i pyta, czy coś czuję. – Zawsze coś czuję, teraz, w grudniu, w listopadzie, brzuch nigdy nie przestaje …
Zacznę od końca. Wracamy z mężem po kriotransferze, słychamy w samochodzie Trójki. Prowadzący opowiada kawał. Żona: Kochanie, nasze dziecko będzie miało urodę po mnie i inteligencję po Tobie. Mąż: Brzydki a mądry, poradzi sobie w życiu. Kilka godzin wcześniej: Znowu ten sam problem jak zwykle – ile wypić tej cholernej …
Miałam ambicję odliczać tak codziennie do kriotransferu, dzień 3, 2… Ładnie zaczęłam. Ale dzień 3 zleciał w pracy, ja głową kompletnie nieobecna. W sobotę zostałam słomianą wdową na wiele godzin. Sobota to zawsze Święto Roweru. Zwykle jeździmy z Mężem razem, ale nie mogłam sobie samej odmówić, bo… Jestem w …
Bach! Znowu moja kolej! W 12 dc na kontroli przed kriotransferem pęcherzyk miał 19-20 mm. Lekarz zdecydował, żeby od razu podać Oviterelle, szczególnie zważywszy, że miesiąc temu skurczybyk nie pękł. W 13 dc miał 22 mm. Jeszcze niepęknięty. Dziś, w 14 dc (prawie już mieszkamy w klinice), dwie doby po …
Problem. Nie lubimy problemów. Pracuję na etat, praca przeważnie biurowa. Nie mam powodu do narzekania. Poza „sezonem na in vitro”, który wymusza częste wychodzenie z pracy na wizyty do kliniki i za namową lekarza jeszcze najlepiej 2-tygodniowe zwolnienie po kriotransferze. Trudno powiedzieć czy te zwolnienie konieczne, może tak, może nie. W …
Połowa stycznia. Jadę tuż przed owu do kliniki na monitoring przed transferem. 12 dc wypadł w niedzielę. Nie wiem dlaczego, ale zapisałam się na poniedziałek, na 13 dc, zamiast na 11 dc. (Właściwie wiem dlaczego, bo mam skłonność do raczej dłuższych cykli niż krótszych, ale oczywiście nie można ufać nawet własnym jajnikom…) …
Wśród licznych zalet, które posiadam, jest też cnota nieprzeszkadzania innym, kiedy robią coś dobrego dla mnie. I tak na ten przykład, kiedy mój mąż uznaje, że już dosyć mojej popisowej, trzeciej w tym miesiącu, zupy kalafiorowo-brokułowej, nie staję mu wcale na drodze do realizacji marzeń. Bynajmniej. Zasiadam w kącie odległym …
Nocami śnią mi się jakieś operacje ratujące życie, ktoś kogoś zabija, aby przeżyć. Przeżywam na nowo laparoskopię, podczas której doszło do zakażenia szpitalnego. Odtwarzam w pamięci, celowo i z bolesną premedytacją, badania, późniejsze rozmowy, szwy, kroplówki i biegunki. Przypominam sobie, kiedy rozkładałam nogi do badania, a kiedy tylko wystawiałam ramię …
Ostatnio mam dobrą passę w mediach. Najpierw w grudniu blog znalazła redakcja TVN Miasto Kobiet i zaprosiła do udziału w programie o adopcji zarodków (ale ja nie adoptowałam, więc mogę jedynie przekazać dalej zaproszenie). A teraz serwis dobrebadanie.pl zaprosił do współpracy przy tworzeniu raportu o niepłodności. Jak chcę, mogę napisać coś nowego …
