Nie mogę się oprzeć, żeby nie przemycić tu kilku historii, jakich wiele każdy zna, tak, tak… Zaczynam nowy wątek poboczny – sceny z życia. Na początek – pociąg. Zwykle jeżdżę zatłoczonym do granic (nie)niermalności, ale zdarzyło się wczoraj, że jechałam później, w samo południe, miejsca dużo jak w raju. I …
Prześladuje mnie myśl, że tak już będzie do końca życia – praca, praca, późny obiad, lekki sen, praca, praca, późny obiad, lekki sen… I kiedy to się skończy za 35-40 lat, będzie samotność, samotność, późny obiad, lekki sen… Pamiętam, że kocham, ale wracam z pracy tak wk… bezsensowną robotą, że …
Jestem rozpędzona jak dziki dzik. Idę, biegnę do przodu, mam taran na czole i nic mnie nie zatrzyma! Właśnie do domu dotarło maleństwo! Duże maleństwo 🙂 Od teraz zamieszka z nami nowa lokatorka. Jesteśmy podobne – nie rzucamy się w oczy, ale mamy mocne serca, z metalu, nie-do-zdarcia. Polubimy się. …
Tytułem wstępu. Nie jestem typem męczennika albo ofiary losu. Nie uważam też, że przyciągam nieszczęścia. Z bloga mogłoby wynikać, że głównie się leczę, płaczę i konsultuję coś lekarzami. Jednak poza historiami, które z mniejszą lub większą wściekłością/radością opisuję, wiodę normalne, szczęśliwe życie, ubieram się kolorowo, noszę wesołe torebki, kocham kogoś …
jeszcze zdążyłam zabrać Cię do lasu w pajęczyny i kurki. zdążyłam zaśpiewać Ci piosenkę, śpiewałam do ostatnich chwil. jeszcze zdążyliśmy pokazać drogę mleczną. zdążyłeś poczuć trzepotanie własnego serca. słońce wrześniowe, ciepłe, miękkie – widziałeś? – podobne jak pocałunek w brzuch Twojego taty. dziś, na pożegnanie, dałam Ci poczuć wolność, jaką daje …
Jesteśmy nad jeziorem. Mam absolutny odjazd, jestem na haju po Milky Way’u. Włączyłam internet na chwilkę, żeby Wam pokazać. To zdjęcie zrobił mój mąż w ubiegłą noc. Bąbel jest zachwycony!
Na dzisiejsze USG jechaliśmy z kamieniami w ustach. Rano zrobiłam b-HCG. W ciągu 5 dni wzrostło o niecałe 10 proc, z 11 tys. do 12. tys. To już wolałam, żeby po prostu spadło całkowicie, a nie tak się męczyć, ciągnąć to… Do lekarza weszliśmy w milczeniu, unikałam jego wzroku. Już …
Zapytałaś mnie o czym myślę… o kwiatach powiedziałem. Myślałem o tym, że wkopując nasz hibiskus, sądziłem będzie on rósł razem z Okruszkiem. On rośnie dalej, kwitnie… Jest we mnie jeszcze iskierka nadziei. Blada, coraz bardziej wypalona. Głaszczę Twój brzuch, palce prześlizgują się po bliznach. Czekam. Sprawdzam. Jakbym palcami mógł wyczuć …
… zasypia takim snem, który przenosi do wieczności albo do nicości, zależy w co wierzyłby, gdyby dorósł. Zasypia, a my nic nie możemy zrobić, tylko czekać, cicho, nie krzyczeć, żeby godnie zasnął, nie niepokojony światem. Kilka dni temu na badaniu USG mieliśmy zobaczyć serduszko wielkości ziarnka maku. Tymczasem w ziarnku …
Ciemnogród. Ale nawet w ciemnogrodzie każdy ma prawo głosu. Wczoraj pojawiła się informacja częściowo podsumowująca rządowy programu refundacji in vitro. Z programu urodziło się już ponad 200 dzieci. Szczęście rodziców jest niepoliczalne. Tymczasem niektórzy (tu kobieta, ale nawet ciemnogród trzeba szanować, więc zamazuję personalia) pod informacją o sukcesie programu, stawiają …
